คัมภีร์การแพทย์ของตะวันออกและตะวันตก
คัมภีร์หวงตี้เน่ยจิง
หวงตี้เน่ยจิงเป็นคำภีค์แพทย์ศาสตร์ที่แก่ที่สุดของจีน เมื่อรวมกับคำภีร์หนานจิง คัมภีร์ซางหนานจ๋าปิ้งลุ่น และคำภีร์เสนหนงเปิ๋นเฉ่าจิง จะเรียกว่า 4 สุดยอยคัมภีร์แพทย์ศาสตร์ คัมภีร์หวงตี้เน่ยจิงประกอบด้วย 2 ส่วน คือ ซู่เวิ่นและหลิงชู เนื้อหาสำคัญพูดถึงอวัยวะภายใน เส้นที่เลือดลมหมุนเวียน สาเหตุของ การเกิดโรค อาการป่วย วิธีการวินิจฉัย วิธีการรักษา รวมถึงการฝังเข็มและอังความร้อน คัมภีร์เล่มนี้สะท้อนถึงความคิดของคนจีนในสมัยโบราณที่ว่าฟ้าและมนุษย์รวมกันเป็นหนึ่ง สร้างระบบทฤษฎีการแพทย์แผนจีนที่โดดเด่น เป็นรากฐานเพื่อพัฒนาทฤษฎีการแพทย์แผนจีนและยาต่อไป
คัมภีร์หนานจิง
คัมภีร์หนานจิงมีชื่อเดิมว่า "หวงตี้ปาสืออีหนานจิง" เนื้อหาเป้นการไขข้อสงสัยบางอย่างจากคัมภีร์หวงตี้เน่ยจิง มีทั้งหมด 81 คำถาม คีมร์เล่มนี้วิเคราะห์จุดที่น่าสงสัยและยากของคัมภีร์หวงตี้เน่ยจิง ด้วยการอธิบายถึงข้อสงสัยและปัญหาต่างๆ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงประสิทธิภาพของอวัยวะใน
วิธีวินิจฉัยโรคจากชีพจร การฝังเข็มบริเวณทางเดินของเลือดลม ทั้งยังวิเคราะห์อาการป่วยที่พบบ่อย เนื้อหากระชับละเอียด มักจะถูกพูดถึงไปพร้อมๆ กับคัมภีร์หวงตี้เน่ยจิงในวิชาการแพทย์แผนจีน และได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในคัมภีร์แพทยศาสตร์ที่สำคัญที่สุดในสมัยโบราณของจีน
คัมภีร์ซางหานจ๋าปิ้งลุ่น
คัมภีร์ซางหานจ๋าปิ้งลุ่นเขียนขึ้นโดยนักการแพทย์นามว่า จางจ้งจิ่ง เมื่อต้นศตวรรษที่ 3 ปลายสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก จางจ้งจื่งเป็นผู้อ่านหนังสือจำนวนมาก โดยได้รวบรวมข้อสงสัยที่พบเจอตลอดชีวิตมาเขียนเป็นคัมภีร์ดังกล่าว คัมภีร์ซางจ๋าปิ้งลุ่นวิเคราะห์ถึงสาเหตุ อาการ ระยะของโรค และวิธีการรักษาโรคซางหาน โดยมีวิธีรักษาที่แตกต่างกัน 6 วิธี และสร้างทฤษฎีพื้นฐาน วิธีการรักษา ตำรับยา และ ตัวยา คัมภีร์ซางหานจ๋าปิ้งลุ่นได้รับการยกย่องจากนักการแพทย์ในหลายยุคหลายสมัย ปัจจุบันยังคงเป็นหนึ่งในวิชาพื้นฐานของผู้ที่เริ่มศึกษาเกี่ยวกับแพทย์แผนจีน
คัมภีร์เสินหนงเปิ๋นเฉ่าจิง
คัมภีร์เสินหนงเปิ๋นเฉ่าจิงมีอีกชื่อหนึ่งเรียกว่า เปิ๋นเฉ่าจิง ตำนานของจีนสมัยโบราณกล่าวว่าเรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นจากเสินหนง และได้รับการถ่ายทอดปากต่อปากมาในแต่ละยุคสมัย จนถูกเขียนขึ้นเป็นตำราในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก คัมภีร์เสินหนงเปิ๋นเฉ่าจิงแบ่งเป็น 3 ม้วน บันทึกตัวยา 365 ชนิด บอกถึงคุุุณสมบัติและประสิทธิภาพของยาที่แตกต่างกัน โดยแบ่งเป็น ชนิดบ่น ชนิดกลาง และชนิดล่าง ถือเป็นการแบ่งชนิดยาสมุนไพรจีนเป็นครั้งแรก และถูกใช้กันมาในแต่ละยุคสมัย มีการพิสูจน์และศึกษาค้นคว้าในปัจจุบันแล้วว่า ยาหลายชนิดในคัมภีร์สามารถนำมาใช้รักษาได้จริง และมีประสิทธิภาพถูกต้องตามที่ได้บันทึกเอาไว้ ยาหลายชนิดยังคงถููกใช้อย่างกว้างขวางในปัจจุุบัน เช่น โสมใช้บำรุงร่างกาย เป็นต้น คัมภีร์เสินหนงเปิ๋นเฉ่าจิงถือเป็นคัมภีร์ยาเล่มแรกของจีน เป็นทฤษฎียาจีนที่มีชื่อเสียงและมีคุณูปการอย่างกว้างขวาง
คัมภีร์เชียนจินเย่าฟาง
คัมภีร์เชียนจินเย่าฟางเป็นคัมภีร์ด้านการแพทย์ที่เขียนขึ้นโดยซุนซือเหมี่ยว นายแพทย์สมัยราชวงศ์ถัง เป็นหนึ่งในคัมภีร์การแพทย์โบราณของจีน ได้รับการยกย่องเป็นสารานุกรมสำหรับรักษาโรคเล่มแรกเนื้อหารวบรวมผลงานด้านการแพทย์ตั้งแต่ในยุคก่อนราชวงศ์ถัง จึงมีคุณูปการอย่างยิ่งต่อคนรุ่นหลัง คัมภีร์เชียนจินเย่าฟางแบ่งเป็น 2 ตอน คือ ต้าอีจิงเฉิงและต้าอีสีเย่ เป็นพื้นฐานของวิชาจริยธรรมและการแพทย์ รวมทั้งมีเนื้อหาเกี่ยวกับเด็กและสตรีโดยเฉพาะ จึงกลายเป็นรากฐานของนรีเวชศาสตร์และกุมารเวชศาสตร์ในปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น